سه نسل: خوب که نگاه کنی، انگار یک چیز گمشده وجود دارد، نماز می‌خوانیم، روزه می‌گیریم و فروع و احکام را کم و بیش می‌دانیم یا عمل می‌کنیم، یادمان داده‌اند به‌خاطر خدا به پدر و مادر، استاد، رئیس، روحانی و...احترام بگذاریم، اما در این میان، یک چیز نیست، یا کم است، احترام به خود خدا جایش کجاست؟ احترام به معنای دقیق و متعارف کلمه؛ احترام!

در کاخ توپکاپی استامبول و همچنین موزه مدینه، تعدادی از نامه‌های حضرت رسول(ص) به پادشاهان زمان نگهداری می‌شود؛ نمونه‌اش همین عکسی که می‌بینید.

به زبان بصری – گرافیکی مهر حضرت رسول(ع) توجه کنید، نقش و نوشته مهر ساده‌تر و صریح‌تر از آن است که چندان نیازی به تامل داشته باشد. اما در نگاه دوم، متوجه چیز دگری خواهید شد، قاعدتا چون زبان عربی از راست به چپ است، اگر نوشتن این عبارت می‌خواست در کادر دایره‌ای مهر؛ طبق شیوه معمول و مرسوم باشد، باید عبارت «محمد رسول‌الله» از بالا به پایین در کادر دایره‌ای شکل نقش می‌بست، اما حضرت رسول (ص) ما نخواسته است نامش مقدم بر نام جلاله «الله» قرار گیرد.

مهر نامه محمد(ص) هم رسولانه است و پیام دارد؛ پیام تواضع و احترام به خود خود خدا... مفهومی که از ورای 14 قرن؛ همچنان با مخاطب ارتباط معنایی، نشانه‌ای و بصری برقرار می‌کند، دوباره عکس را ببینید!